ඇත්ත යුක්තිය මළ උන්ට
හිරු බැස ගිහින් බටහිරට
රත් පැහැ අහස ඇති හවස
බලා උන් වාර කොපමණ ද
එනවා එනවා වගේ යනවා
දෙනවා දෙනවා වගේ පෙනෙනා
මොනවා මෙනවා උනත් කියනා
යුක්තිය හැමදාම දෑස් අඳ කරනා
ගණිතයෙන් අංක එක්කොට සසඳා
ඉතිහාසයෙන් උන් අපි තර්ක පරදා
වර්ග සංහාර බිම පහුරු ගා ගිල දා
ඇදෙන්නෙ තුඹසට ද ඇත්ත මග දා
කලපුවක් බලා හඳ තරු ඇති රැයම
කැළඹුමක් කළා ඒ හඬ ඇත ලොවම
පිළිමයක් වෙළා
හැරගිය ඒ සෝ සුසුම
පිළියමක් වෙන්න කළ යුතු දෑ බොහොම
කාලයෙන් වැසෙන දෑ බොහෝ දෑ අතරේ
ඉපදිලා මියගියත් මේ මිනිස් සංසාර කතරේ
සමතලා කෙරුවාට අතීතය හංගනා අතරේ
දැනෙන දේ මිනිසුන්ට හරි බරයි මිතුරේ
උදය ආර්. තෙන්නකෝන්
No comments:
Post a Comment
Feel free to comment- කොහොමද කියන්න