දෙමළ මාසය

 

බුදුන්ගේ තෙමඟුළ

සිංහල මාසය

දෙමළ හදවත

භූමියට ගිනිබිඳ

උදය ආර්. තෙන්නකෝන්

දෙමළ මස සිහිකිරීම හෙවත් සංහාර කලපුව

ඇත්ත යුක්තිය මළ උන්ට

හිරු බැස ගිහින් බටහිරට

රත් පැහැ අහස ඇති හවස

බලා උන් වාර කොපමණ ද

එනවා එනවා වගේ යනවා

දෙනවා දෙනවා වගේ පෙනෙනා

මොනවා මෙනවා උනත් කියනා

යුක්තිය හැමදාම දෑස් අඳ කරනා

ගණිතයෙන් අංක එක්කොට සසඳා

ඉතිහාසයෙන් උන් අපි තර්ක පරදා

වර්ග සංහාර බිම පහුරු ගා ගිල දා

ඇදෙන්නෙ තුඹසට ද ඇත්ත මග දා

කලපුවක් බලා හඳ තරු ඇති රැයම

කැළඹුමක් කළා ඒ හඬ ඇත ලොවම

පිළිමයක් වෙළා  හැරගිය ඒ සෝ සුසුම

පිළියමක් වෙන්න කළ යුතු දෑ බොහොම

කාලයෙන් වැසෙන දෑ බොහෝ දෑ අතරේ

ඉපදිලා මියගියත් මේ මිනිස් සංසාර කතරේ

සමතලා කෙරුවාට අතීතය හංගනා අතරේ

දැනෙන දේ මිනිසුන්ට හරි බරයි මිතුරේ

උදය ආර්. තෙන්නකෝන්

ස්විස්ටර්ලන්තයේ සූරිච් මැයි රැළියේ පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂය / ස්විස් ශාකාව

පිංතූරයක් පෙන්වන දේ සහ අැත්ත අතර අවකාශය( මැයි දින සැමරුම ස්විස්ටර්ලන්තය 2015)

Pleasant Pasan- A Poet's Departure

 

If I am not wrong

He who is one of

After the collapse of

Soviet Union

You brought something to literature

“Perestroika”

Not you the last

But as if

A Sack of Russian literature

Legged behind with

Head of wisdom

To give Sinhala reader

Returned from Russia

Man who is called Pasan

Pleasant is Pasan

A son of Khayyam

Vision of life

A blend of Sartre and Nietzsche  

A lover of Romeo

Smoking Juliet

Greedy alcohol

Scanty meal

Signified life

Symbol of the simple

Sleepless big eyes

Keep up tiredness

Sharp less smile

Kids may scare

Body you left out

Works your saved

Duty of a man

You did it and gone

By the “Zero”

We have to begin

Something there

To be changed

Even though it is Zero

A value is in it

You would convince

Empting the glass

Empting the world

You have gone

Placing a word

To the nihilist world

(a tribute-  to the name of the friend -  Pasan Kodikara)

Udaya R. Tennakoon

Neoliberalism as a Water Balloon

මම ද ඔබ ද ඔවුන් ද

මම තරම් ඔබද

ඔබ තරම් මම ද

දරාගෙන අපි අපේ මතවාද

ගල්වගේ ඉඳිමු

මට ඔබගේ ද

ඔබට මගේ ද

ඇති අයිතියේ කොටස

ඉවසන්න බැරි හැටි

හිත රිදෙයි

කෝපය ඇවිස්සී

යකා නටයි

ඒ අපිට

වේදනාවක් ඇති නිසයි

දයලෙක්තිකය ගැන

අපි අපිම කතා කෙරුවට

දයලෙක්තික අපට

ඉවසීමේ කාලයක් නැත

මම මිසක අනෙකා වැරදිය

කතුරකින් කපන

පීත්ත පටියක් වගේ

සබඳකම් කැපුවහම

වාවන්නෙ නැත

මගේ නම් හද

ඔබේ හද ද

එසේ යැයි හිතුවොත් වැරදිද

එහෙම වෙන කොට

හිත රිදෙන කොට

ආ මග නතර කොට

අපි අපේ වෙන වැඩ කරන කොට

හරිම හරි සතුටෙන්

ඔබෙත් මගෙත් ඔවුන්ගෙත්

හැමෝගෙම මිතුරෙක්

ඔබේ අත ගෙන සිප

තරාදියකට දමා ඔබ

කිරයි බරයි කියමින්

බැලුම් පුම්බා පාට පාටට

අහසට අරිමින්

ඔබත් මමත් ඔවුනුත් රවට්ටා

දෙකයි පණහේ වාසියට

ඕනැම අතකට හැරී

පස්ස පෙන්නයි

මට

ඔබට

ඔවුන්ට

මම ඔබ

අපි තනි මිනිසුන්ය

කම් නැත

අපට කළ කැත වැඩ

ඔවුන් යනු අප නොවන

උතුම් ලොව

මෙලොව තව නැති

හදන්නට වෙහෙසෙන

ඔවුන්ය

ඈත හිටින හඳ තරුවල ද

අම්මා මුත්තාගේ ද

ඇස්වල කෙස් ගස් දකින

ශත දෙකේ වාසියට

කැත වැඩ නොපෙනෙන

කැත වැඩ කිරන්නේ

මනින්නේ

වාසියේ තුලාවෙනි

එයයි පොලිටික්ස්

දහම කොමිනිස්

අන්ධ නොමිනිස්

පව් නැද්ද ජේමිස්

කට පුරා ලොකුවට

සහෝදරයා කියා

මිදි යුෂ වෛරයේ

බඳුනක හළා

ඔවුන්ගේ රශ්මිය ද

හීනියට ඔතා

යාළුවගේ සූත්තිය

යයි ඉහල දුම් වළලු තියා

තිරයට මුවා වී

අතීතය

ඔබේ ද මගේද

පවා දෙන හැටි

අපි බලමු

අපි අපේ දෑ අපි ලඟ තියාන

මම ද‍

ඔබද ඔවුන් ද

අපි නොවන

අපි නොදත්

පීඩිතයන් ගැන හරිම ආදරෙන් කල්පයක් කතාකරමු

මිත්‍රයින්ට ඔය වගේ

හැමදාම මම නම් රැවටෙමි

ඔබත් එහෙමැයි මට සිතේ

උදය ආර්. තෙන්නකෝන්