Safe!
‘The head of a Mexican drug cartel recently took three
suitcases full of money to a Swiss bank and demanded to see the bank president.
He asked him,
“How much money does our President have in your bank,
I know he deposits his money here.”
The bank president replied, “I am sorry, this is a
secret, I cannot tell you, this would violate our bank regulations.”
The man pulled out a pistol and pointed it at the bank
president, “Tell me how much money he has here, or I will shoot you!”
The bank president insisted that he could not tell
him. The politician fired a shot past him with a silencer and said, “You can
see that my gun is loaded, if you don’t tell me, the next shot will be through
your head!”
The bank president said in a trembling voice, “You
just have to shoot me, I cannot tell you.”
Finally, the Mafioso said, “OK, I trust you that you
can keep a secret. I want to deposit my money in your bank.” (Dietrich Fischer)
ජාත්‍යන්තර
කම්කරු දිනය සංකේතවත් කරන මැයි පළමු වැනි දා ලෝකයේ සෑම රටකම පාහේ රතු කොඩි, බැනර්
පුවරු අතින් ගත් ජනතාව එක් රොක් කර ගත් දේශපාලන පක්ෂ, කණ්ඩායම්, වෘත්තීය සමිති යන
සමාජ බලවේග විසින් තනි කනියමත් එක්සත්වත් මැයි දිනය සමරණු ලැබීම සුලභ හා කැපී
පෙනෙන අවස්ථාවකි. රටින් රටට, දේශපාලනික සන්දර්භයන්ට අනුව මෙම සැමරුම් වෙනස් වන අතර
මැයි දිනයේ මූලික හරය වන්නා වූ අයිතීන් වෙනුවෙන් හඬ නැගීම සමස්ථයක් ලෙස පොදු
කාරණාවක්ය. මැයි දිනය පිළිබඳව පසු විපරමක් කිරීම සඳහා හේතුවන කාරණා කිහිපයක් නිසා මෙම
සටහන තැබීමට බලාපොරොත්තු වෙමි. මේ සඳහා ස්විස්ටර්ලන්යේ මැයි දිනය හා ඒ තුලින් දෘෂ්‍යමාන
හා අදෘෂ්‍යමාන ලෙස කියැවෙන දේශපාලනය පිළිබඳ යම් අදහසකට පැමිණීමට හැකි වනු ඇත්තේ,
ස්විස්ටර්ලන්තය යන්න ලෝකයේ තිබෙන බොහෝ රටවල් අතරින් සුවිශේෂී රටක් වන බැවිනි. එනම්
ඊට ආවේනික සුවිශේෂී ධනේෂ්වර රාජ්‍යයක් වීම, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හා මානව
හිමිකම්, සාමය හා සංහිඳියාව ආදී සංකල්ප වල
පරිභෝජන සංස්කෘතියක් ඇති සමාජයක් ලෙස මූර්තිමත් වීම හා ඒ පිළිබඳ පරමාදර්ශීබවක්
පෙන්වමින් වෙනත් සමාජයන් උදෙසා ආදේශ කිරීමේ උන්නදුවක්, උත්සාහයක් හා ප්‍රේරණයක්
පෙන්නුම් කරන නිසාස.
