Verloren und gefunden

Ich hatte ein Ziel.

In vergangenen Zeiten

war es in meinen Geist gekommen.

Ab und zu

spielte es mit mir,

meistens lachte ich viel,

selten weinte ich,

für andere sorgte ich mich.

Nachdem ich mit ihm gekämpft hatte,

dachte ich  für mich:

wer bin ich,

wohin gehe ich,

und mit wem?

Der Ausflug meines Lebens

entschied ich nicht,

aber mein Geist ahnte,

dass etwas nicht stimmte.

Unterwegs

konnte ich mich nicht mit ihm verbinden

In  jedem Moment

konnte ich mein Ziel verlieren,

ich fühlte mich

mit niemandem verbunden.

Meiner Kopf und Körper wären leer,

wenn  nichts für mich einen Sinn hätte.

Nun bin ich

Etwas für mich.

Das geschah als ich an einem Punkt,

da ich neues erschuf,

etwas verloren und gefunden hatte zugleich!

Mein Geist stand plötzlich auf,

klopfte auf meine Schulter

und wir umarmten uns.

Ich weiss dass ich in dem Kreis

als ein kleinen kreis bin

Aber ich weiss es nicht

ob ihr es weiss

Udaya R. Tennakoon

Bilder:  Bestimmte Rechte vorbehalten von Ines Seidel

බුදුන් පැනවූ ගිහිබණ නොහොත් ත්‍රස්තවාදය වැලැක්වීමේ පණත

පිංවත් සංඝයාවහන්ස.. ප්‍රථමයෙන්ම දෙසරණය සමාදන් වන්න

නමෝතස්ස බගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්දස්ස ..

නමෝතස්ස බගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්දස්ස

නමෝතස්ස බගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්දස්ස

බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි

ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි

දුතියම්පි බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමී

දුතියම්පි ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි

තථියම්පි බුද්ධං සරණං ගච්ඡිම්

තථියම්පි ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි

පංසිල් පද පහ නොකියන්න

බුදු දහමේ එන කිසිදු වචනයක්

ගාථාවක් සූත්‍රයක්

හිතාමතා හෝ වැරදීමකින් හෝ

ඔබලාගේ කටින් පිට නොකරන්න

එය ඔබලා ද

ඔබලා මගෙහි යන

සත්වයින්ට අකැප බව මෙනෙහි කර ගන්න

එහෙම කොහෙද

එහෙම උනොත් අබ සරණයි

හරිද..

මේ පිංවතුන් සන්සුන්ව

මේ කියන ගථාව අප සමග කියන්න

සිව්පසයට මුවා වී

පංසිල් කඩාවී

කහවත කිළිටි වී

යන්න නිරයක් සොයාවී

අවිහිංසක දහම

අංගුලිමාල වී කොහොම

වසල පිරිතම කොහොම

කසල වූයේ කොහොම

අය්යට මුවා වී

මල්ලී චණ්ඩියා වී

දෙන්නට මුවා වී

නැණ සර රජා වී

කෝවිල් කඩා වී

පල්ලි  ද කඩාවී

මිනිසුන් මරාවී

මිනිසුන් සතුන් වේවී

සියලු සත්වයෝ නිදුක් වේවා

නිරෝගි වේවා

සුවපත් වේවා

ඒවා කොහෙද අපිත් එක්ක

මුස්ලිම් දෙමළ හැර

 ඇයි මොකද

අපි පංසිල් රකින්නෑ කියලද කියන්නේ

යකෝ උඹලට හොඳ ජාතකයක් නැද්ද

මේක අපේ රට

අපේ ආගම

මේ පිංවතුන් සන්සුන්ව

මේ පෙති ටික පානය කිරීමෙන් ඔබට ඉක්මන් සුවය පතන්නෙමු

සිවුරු ගලවා

මූලස්ථානවලට භාර දෙන්න

ඔබලාට හෙලුවම මිස

අන් කිසිවක් නුසුදුසුය

උදය ආර්. තෙන්නකෝන්

මගියාගේ සගයා

 

මගක් නැති මගක ඇවිද

මගක් හොයමින් ලුහු බැඳ

නෙක අනෙක මඟ

ගඟක් මෙන් ගැලූ

ගමන් කළ මගෙහි දෙවරක්

එකම අයුරින් අවිද යන්නට බැරි බවද දැන

විටෙක නැවතත්

පනියි එකම ගඟකට

අශුද්ධ පාවඩ

විශුද්ධි මාර්ගය

ප්‍රසිද්ධ නැති ගමනක

එකම විදිහට වෙනස් තැන් තැන්වල

හමුවුණ සගයන්

නො වූයේ ඇයි ද මගියන්

හොයා ගන්නට

අතරමං වුණු වංගගිරි

මේ මහ මූකළානෙහි

නිර්වචනයක් නැති

මගක් නැති වන මගෙහි

පාළුව තිනිකම කපන්නට

කපාගත් මගකට පැමිණ

සහයක් ද දී නැවතුණි

ගමන් සගයාට මඟක් හමු වී

මේ මූකළානෙම

ඒ මඟ ඔහුට හමු වුණ

මා ලුහු බඳින මඟ නම්

මෙපමණ දුරක් නෑවිත්

මීට පෙර මඟ සොයා ගෙන

නැවතුන සගයන් ළඟ ද

නවතින්න තිබුණි

තරඟයක් නැති මැරතන් ජීවිතය

අරුමයක් නැත යැයි  මේ ගමන

කරුමයක් වගේ පෙනුනම

හිතෙනවා ඇති දුවන්නට

තරඟයට මීටර් සියය

මගියෙක් වෙන්න බැරි වුණ සගයට

සගයාට සතුටුයි

මගියා අතැර දුවයයි

එළි පෙහෙළි කළ තැන්

පරණ මාවතට අමුණයි

නැවතී දුවන කෙටිදුර

හිතට සතුට ද එක්කර

ලබනා සතුට හති වැටුනද

දුවයි මීටර් සියයම

තරඟයෙහි සගයා

උදය ආර්. තෙන්නකෝන්

Image: Alle Rechte vorbehalten von richwat2011

පශ්චාත් යුද සංහිඳියාවේ ව්‍යුහාත්මක කෘත්‍යවාදය සහ අනාගත සුසමාදර්ශය

පශ්චාත් යුද අවධිය

වර්ෂ 2009 මැයි 19 වැනිදායින් පසුව ලංකාව හැඳින්වීම පිණිස භාවිත කරන එක් නාමයක් වන්නේ පශ්චාත් යුධ අවධිය යන්නයි. එයට හේතුව වන්නේ වසර තිහකට වඩා පැවැති වාර්ගික ගැටලුවේ  ප්‍රමුක පාර්ශවය වූ (එල්ටීටීඊ) දෙමළ විමුක්ති කොටි සංවිධානය යුධමය වශයෙන්, ලංකා රාජ්‍යෙය් නිල හමුදාව විසින් පරාජයට පත්කොට විනාශකර දැමීමය. ඉන් අනතුරුව උදා වූ කාලය පශ්චාත් යුද කාලය ලෙස හැඳින්වීම සිදු වන්නේ යුද්ධයෙන් පසුව වුවද ප්‍රශ්නයට නිසි පිළියමක් නොමැති වීම යන  කාරණය නිසාය. එනිසා 2009 මැයි මාසයෙන් පසුව ගෙවුණු හා ගෙවී යන කාලයට වසරින් වසර එකතු වෙමින් මෙම කාලය පළල්වීම සිදු වීමයි. මෙම ගමනේ දී, ඊට ඇති අර්ථකතනයන්ගේ හැඩය ද වෙනස් වෙන්නට පටන් ගෙන ඇත. එබැවින්  පශ්චාත් යුද තත්ත්වය තේරුම් ගන්නේ කෙසේද යන්න දේශපාලනයටත්, සමස්ථ සමාජයටත් අඩු වැඩි වශයෙන් වැදගත් වේ.

මැයි දිනයේ පසු විපරම- විලංගු දැමූ සාමයක මොඩල් ධනවාදය

Safe!

‘The head of a Mexican drug cartel recently took three suitcases full of money to a Swiss bank and demanded to see the bank president. He asked him,

“How much money does our President have in your bank, I know he deposits his money here.”

The bank president replied, “I am sorry, this is a secret, I cannot tell you, this would violate our bank regulations.”

The man pulled out a pistol and pointed it at the bank president, “Tell me how much money he has here, or I will shoot you!”

The bank president insisted that he could not tell him. The politician fired a shot past him with a silencer and said, “You can see that my gun is loaded, if you don’t tell me, the next shot will be through your head!”

The bank president said in a trembling voice, “You just have to shoot me, I cannot tell you.”

Finally, the Mafioso said, “OK, I trust you that you can keep a secret. I want to deposit my money in your bank.” (Dietrich Fischer)

ජාත්‍යන්තර කම්කරු දිනය සංකේතවත් කරන මැයි පළමු වැනි දා ලෝකයේ සෑම රටකම පාහේ රතු කොඩි, බැනර් පුවරු අතින් ගත් ජනතාව එක් රොක් කර ගත් දේශපාලන පක්ෂ, කණ්ඩායම්, වෘත්තීය සමිති යන සමාජ බලවේග විසින් තනි කනියමත් එක්සත්වත් මැයි දිනය සමරණු ලැබීම සුලභ හා කැපී පෙනෙන අවස්ථාවකි. රටින් රටට, දේශපාලනික සන්දර්භයන්ට අනුව මෙම සැමරුම් වෙනස් වන අතර මැයි දිනයේ මූලික හරය වන්නා වූ අයිතීන් වෙනුවෙන් හඬ නැගීම සමස්ථයක් ලෙස පොදු කාරණාවක්ය. මැයි දිනය පිළිබඳව පසු විපරමක් කිරීම සඳහා හේතුවන කාරණා කිහිපයක් නිසා මෙම සටහන තැබීමට බලාපොරොත්තු වෙමි. මේ සඳහා ස්විස්ටර්ලන්යේ මැයි දිනය හා ඒ තුලින් දෘෂ්‍යමාන හා අදෘෂ්‍යමාන ලෙස කියැවෙන දේශපාලනය පිළිබඳ  යම් අදහසකට පැමිණීමට හැකි වනු ඇත්තේ, ස්විස්ටර්ලන්තය යන්න ලෝකයේ තිබෙන බොහෝ රටවල් අතරින් සුවිශේෂී රටක් වන බැවිනි. එනම් ඊට ආවේනික සුවිශේෂී ධනේෂ්වර රාජ්‍යයක් වීම, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හා මානව හිමිකම්,  සාමය හා සංහිඳියාව ආදී සංකල්ප වල පරිභෝජන සංස්කෘතියක් ඇති සමාජයක් ලෙස මූර්තිමත් වීම හා ඒ පිළිබඳ පරමාදර්ශීබවක් පෙන්වමින් වෙනත් සමාජයන් උදෙසා ආදේශ කිරීමේ උන්නදුවක්, උත්සාහයක් හා ප්‍රේරණයක් පෙන්නුම් කරන නිසාස.

සංයුක්ත මිනිස් සබඳතාවන්ගේ ප්‍රතිවිරෝධය

ජයතිලක අන්කල් සංකීරණය- Jayathilaka Uncle Complex- (දෙවැනි කොටස)

මෙම ලිපිය ලියන්නට හේතු වූ කාරණය මුලි දී සඳහන් කළ ආකාරයට හා ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණයට අනුව, වැට් බදු වංචාව පිළිබඳ නඩුවේදී තීන්දුව ප්‍රකාශ කරමින් ජයතිලක මහතාට අවුරුදු 102 සිර දඬුවමක් වශයෙන් වූ සිරස්තලයෙන් මා තුල වූ කම්පනය නිසා බව සඳහන් කරන ලදී. එසේ වීමට හේතුව අවුරුදු 102 යනු මනුෂ්‍යකුට ජීවත් වීමට ඉඩ දෙන කාලයක් නොවේ. එහෙත් එම සිරස්තලය එසේ වුවද ඔහුට හිමි එම කාලය වසර තුනකින් ගෙවී යන ලෙස ලිහිල් කර ඇති බව, ප්‍රවෘත්තියේ අන්තර්ගතය කියවීමෙන් පසුව,ඇති වූ කම්පනය සමනය වන්නට විය.

එහෙත් මම මගෙන් අසන ප්‍රශ්නය වන්නේ එම සිදු වීම කියවීමෙන් මා කම්පනයට පත් කළේ ඇයි ද යන්නය. ඔහු විසින් වංචා කළ මුදලත්, ඔහු සතු දේපලත් පිළිබඳ ඇති විස්තර දකින අයෙකුට එවැනි කම්පනයක් ඇති විය හැකි ද. රටෙහි නීතිය සහ යුක්තිය පිළිබඳ සාධාරණ සිතිවිල්ලක ඡායාවක් තුලින් මේ හා සමානව වෙනත් සිද්ධීන් සම්බන්ධව ද බලාපොරොත්තුවක් ඇති වනු ඇති වන අතර චූදිතයා සම්බන්ධයෙන් ඇති විය හැකි වන්නේ අනුකම්පාවට ප්‍රතිවිරුද්ධ සිතිවිල්ලක් විය හැකිය.  ඒ මුදල් සම්භාරය වනාහි රටෙහි ජනයාගේ බදු මුදල් නිසා එම කොල්ලකෑම අනුමත කරන්නෙකු වීමට කිසිවකුට පත්විය හැකි ද. එහෙත් මෙවැනි තත්ත්වයක් ජනාධිපත් රාජපක්ෂ සම්බන්ධයෙන් ඇති විය හැකි ද

ජයතිලක අන්කල් කම්ප්ලෙක්සය(Jayathilaka Uncle Complex- 1 කොටස

සුපුරුදු විවධ වෙබ් සයිට්වල පිවිස ලංකාවේ නිව්ස් කියවන්නට පටන් ගන්නා විට නෙත ගැටුනු සිරස්තලය විසින් මා කම්පනයට පත් කරන ලදි. වෙනත් ලිපියක් ලිවීම අවසන් කිරීමේ ඒකාග්‍රතාව බිඳ දමමින්, මෙතරම් නොනසන්සුන් කිරීමට ඇති හේතුව මා තුලම සොයන්නට උත්හාහ ගනිමි.

එම සිරස්තලයත් සමගම ප්‍රවෘත්තිය කියවන්නටත්, එම ප්‍රවෘත්තිය වෙනත් වෙබ් අඩවි හා පුවත් පත්වල පල කර ඇති අන්දම ඉන් අනතුරුව සොයන්නට පටන් ගත්තේ නාට්‍යමය විඝඨනයක් ඇති කරවන අතීතයට සිත ගමන් කිරීමෙනි. ඒ මැගසින් බන්ධනාගාරයේ  පී (P)වාට්ටුවේ දී ජයතිලක අන්කල් මුන ගැසීම හා ගොඩ නැගෙන ප්‍රතිවිරෝදතා, සම්බන්ධතා,හිතවත්කම්, සාකච්ඡා, විවාද ගැටීම් හා අමනාපකම් ආදී සංකීර්ණ මිනිස් ජීවිතයක විනිශ්චය කරගත නොහැකි අත්දැකීම්වලට මුහුණ දීමේ කාලකණ්නි ක්ෂතියක් මා තුල උපද්දවමිනි. එබැවින් මෙම සටහන ඉදිරියට ගෙන යෑම සමාජමය වැදගත් කමක් ඇති බව විශ්වාස කරමින් මෙම සටහනට ඇතුල් වීම පිණිස ජයතිලක අන්කල් පිළිබඳ පල වී ඇති සිංහල බසින් ඇති වාර්තා කිහිපයක් නැවත උපුටා ගනිමින් මෙලෙස පල කරන්නට අදහස් කරමි. ඉන් අනතුරුව මගේ මගේ ආත්මීය කම්පනයේ මූල හේතුන් වෙත හා සමාජ දේශපාලනික කියැවීම වෙත යොමු වීම ඉදිරියට තබමි.