දෘෂ්ටිවාදීමය
හා පුද්ගලවාදයන් තුලට පටු වී කණ්ඩනය වෙමින් ලංකා සමාජය සුනු විසිණු වී ඇති මොහොතක,
එක් වීම නැමැති වචනයට අර්ථයක් ගෙන දීමට ගන්නා මෙම අසීරු තත්ත්වය සංකෙතීය ලෙස හෝ
මල් පල ගැන්වීමේ අවස්ථාවක් ලෙස වාමාංශිකයන්ගේ පුනර්ජීවනය ගැන කොන්දේසි විරහිතව
සතුටට පත්විය හැකිය. පවත්නා සමාජ ව්යවසනයට ක්ණික පිළියමක් ලෙස මෙම එක් වීම නිර්වචනය
කර නොගත යුතු සේම, යම් ලෙසකින් අසාර්ථකත්වයකට පත් වුවද ඒ පිළිබඳව ද කණගාටු වීම හෝ කණස්සල්ලට
පත් විය යුතු ද නැත. මන්ද ලාංකික සමාජයට විකල්ප ආදරයක් සොයා යන මිනිසුන්ගේ ආදර
සම්බන්ධයක් වන බැවින් අප සැම මෙම
සහයෝගීතාව තව තවත් ශක්තිමත් කරනු පිණිස සහයෝගය පල කළ යුතු වෙමු.
Thursday, April 24, 2014
අඳ වඳ බොඳ සඳ
අඳ වී වඳ වනු වෙනුවට
විඳවා මිය යනු වෙනුවට
බොඳ වී මීදුම් වනවා වෙනුවට
සඳ ඉර තරු වෙමු අඳුරට එළියට
Tuesday, April 22, 2014
පීඩිතයින්ගේ ගීතය
යුරෝපේ පුරා
පමණක් නොවේ ඇවිදිනා
දිනා ගන්න සතර
දියත හොල්මන් කරනා
බලා ඉන්න ඉර
හඳ තරු අඳුර දුරලනා
පෙළෙන මිනිසුනේ
එක්වෙමු පාර ඇත තනා
සටන් පෙරමුණට
දස දෙස හේතු උපදිනා
ජාත්යන්තර
ගීය අපිට සමගිය කියනා
දෙසට බසට තනුව
අනුව පද ගොනු කරනා
නිර්ධන
නිර්වචන පංති මඟ පළල් වුණා
හඬක් ඇති මහත්
ජන බල අහස දෙදෙරනා
බියෙන් තොර
බිමක් උදෙසා අතක් එසවෙනා
අයිතියක් නිසා
ජන ගඟ පාරට හැරෙනා
සිහිනයක් නොවේ
තැන තැන ලොවේ නැගිටිනා
උදය ආර්.
තෙන්නකෝන්
Thursday, April 17, 2014
ඉගිලුණු දෙවියන් ඇවිදින මිනිසුන්
උන් අසුන් මත
තබා සැඟ වූ වත
නැඟිට සංසුන් හිත
යාඥා කරන ඔබෙ අත
ආත්මය මිළින පිළිමය
බලාගෙන ඔබේ චලනය
පැතිර යන නිහඬ රිද්මය
ඔබටම අනින හී සරය
Tuesday, April 15, 2014
කාහල නාදයට පෙර පසු නැටුම
අප්රේල් 14
සිංහල අවුරුද්ද බව නොදන්නවා නෙවෙයි. අවුරුද්ද කියන්නේ පොඩි එකෙකුට ඒක විස්තර කළ නො
හැකි හැඟීම් පිරි සතුටක් ඇති කරන සිහිනයක්. ඒත් ඒ සතුට හරිම සාපේක්ෂයි. එහෙම
කියන්නේ සතුට ලඟා කර ගන්න තියෙන අවස්ථාවන් හා හැකියාවන් වල ඇති තරම ප්රමාණය අනුව
ය.
සෑම වසරකම
අවුරුද්ද එනවා. අපි වසසට යනවාත් එක්ක අවුරුද්ද පිළිබඳ හැඟීම් වෙනස් වෙනවා. විග්රහයන්
සිතුම් පැතුම් විවිධාකාර උණත්, අවුරුද්ද සංකේතයක් ලෙස එසේම පවතිනවා. මේ සංස්කෘතික
ප්රපංචය සරලයි. ඒත් ඒ තුල ඇති දේශපාලනය සංකීර්ණයි
Saturday, April 12, 2014
නැතුවා නොවේ
හිනාවක් කියයි
විලාසය
බලෙන් හංගන්න
හැදුවට
ඇස් දෙකට
බැරිවෙයි
දෘෂ්ටිය
නිවැරදිව ගන්නට
කේශ නාලිකා
රුධිර ධමනි යටකර
මතුවෙයි හදවතේ
ඇති දෙය
ගැඩවිල්
පණුවෙක්ගෙ පස්මෙන්
අයාස හිනාවේ
මතු පිට
Tuesday, April 8, 2014
මම මචං අපි
නෙගටිව්ව ඔළුවෙන්
හිතුවොත්
උත්තරයෙ කෙළවර
කොහේ දැයි දන්නවා
මචං
ඒ උනත් ඒකෙන්
ගැලවෙන්න
අමාරුයි මචං
නෙගටිව් එකම
පොසිටිව් කරං හිතුවත්
මොනවද කරන්නේ
මචං
උන් හරිද අපි
වැරදි ද
දන්නෙ නෑ මචං
අපි වැරදි නං
උන්ටත්
හරියන්න ඕනෑ
අපි හරි නං
ඇයි මෙහෙම
හිතෙන්නේ මචං
මචං කියන්නටත්
කෙනෙක් නෑ මචං
මටම මම
කියන්නෙමි මචං
ප්රථම
පුරුෂයත් මමයි
උත්තම
පුරුෂයත් මමයි
මධ්යම
පුරුෂයත් මමයි
මම ගාව මමත්
මම ගාව අපිත්
මම ගාව
ඔවුනුත්
ඉන්න එක තමයි
ප්රශ්නේ මචං
මම නිසා අපි
වෙන්න
අපි නිසා මම
වෙන්න
මම අපි නිසා
ඔවුන් වෙන්න
අමාරුයි මචං
කොහෙදෝ ඉඳන්
ඇවිදින්
නෙගටිව් එකක්
බයිස්කෝප්
පෙන්වමින්
වෙන් කරනවා
ඔළුව
පොසිටිව්ව
හිතුවත් මචං
හිනා උනත්
මුහුණ
හිත දන්නවා
හිනාවක් ද බව
කථා කෙරුවත්
බරට
මම දන්නවා තරම
මේ බොරුව
දරන්නට බෑ මචං
සකල දේශ වාසී
නිර්ධනයිනි
එක් වව්
කිව්වට
එක් වෙන්න බෑ
නේද මචං
මම හෝ උඹ
නැත්තම් ඔවුන්
නොවෙන්නට
පුළුවනි
පීඩිතයෙක්
නිර්ධනයෙක්
දුප්පතෙක්
එහෙමත් නැත්තං
හොදි නැති තලප
වගේ
ගිල්ල
තියරිවලින්
අනුන් ගැන
උණු වෙන
පපුවක්
නෑ නේද මචං
උණු උනත්
කරන්න පුළුවන්
බිජ්ජක්
තියෙනවද මචං
එහෙමත්
හිතෙනවා මචං
කාලයේ හැටිද
ධනවාදය ද
බඩට පයින් ගහන
නව නිදහස ද
නරුමවාදයේ
කරුමය ද
බුද්ධාගේ
දර්ශනය
ජීසස්ගෙ චරිතය
තව තව ඈ
කැඩපත්
අබිං කිව්වත්
මාක්ස් දිහාවට
හැරෙන්න
බැරි ඇයිද මචං
කකුලේ හිට
ඔළුවට
කන එකට රෙන
එකට
ධනවාදයට
බැන්නට
කොමිනිස්
වෙන්න පුළුවන් ද මචං
මේ වචන ටික මට
කියා ගත්තෙමි. නාන කාමරයට ගොස් කණ්ඩිය දෙස බලා සිටියෙමි මඳ වේලාවක්. කසියම්
සැහැල්ලුවක් පැතුවද හිසෙහි බර තුරන් වූ බවක් නොදැනුණි. ඉන් පසු හොඳටම නා ගත්තෙමි.
මටත් නොදැනී කපුගේ ගේ උළ ලේනෝ සිංදුව නොදැනීම කිය වුණෙමි. ජාත්යන්තර ගීතයේ නාදය
හිත තුලින් මිශ්ර වී ගියේය එළියට පැමිණ ජනේලය දිහා බලා ගත්තෙමි. එකකට එකක්
විවිධයි. මම අපි ඔවුන්. වට පිට බලා සිනා සුනෙමි. බක බක ගාමින් නොව ඒ මටමය.
උදය ආර්. තෙන්නකෝන්
Subscribe to:
Posts (Atom)